Een Carbecue is een auto met ingebouwde barbecue. We lieten je daar al eens een aantal voorbeelden van zien. David dacht “dat kan ik ook” en bouwde met wat vrienden een eigen Carbecue. De mannen hebben nu nooit meer honger op de vele roadtrips die ze maken. Lees meer in David’s Blog ‘t Zelf-artikel.

Al een aantal jaar rij ik mee met barrelrally’s als Amsterdam Dakar en The Cannonball Run, waarbij het de lol is om zoveel mogelijk km’ters te rijden met goedkope /opgekalfaterde auto’s. Naast een leuke trip steun je een goed doel, win win dus! De afgelopen jaren sliep ik samen met mijn reisbuddy al in een tot kamper verbouwde Mercedes 250td en geprepte Volvo 340 (met bed/biertap en grill onder de motorkap!).

Alfa Romeo

Dit jaar stond een vette trip naar Italië op het programma, waar we voor de verandering met zijn 3′en in een auto zouden gaan rijden. De keuze was al snel gevallen op een 700 Euro kostende Alfa Romeo 166 met een fijne V6 3.0 24V in het vooronder! Ultieme luxe/pk/prijsverhouding!

Passen en meten

Na een half jaar sleutelen en opknappen ontbrak er toch nog iets… Vorig jaar beviel de grill onder de motorkap toch wel erg goed! De Carbecue moest er dit jaar ook weer komen!! Het vinden van een 2e achterklep was geen enkel probleem. De keuze van de bakplaat die erin gebouwd moest worden ook niet (aangezien die nog in de kelder lag te zwerven haha). We hebben gekozen voor een elektrische plaat ivm inbouwruimte en veiligheid.

Nog even bij de horecagroothandel op bezoek geweest voor een au bain marie bak met deksel en het project kon beginnen! Na een middag intensief slijpen/passen en meten zat de bak in de deksel! Hierna de bakplaat passend gemaakt en uiteindelijk de klep voorzien van een mooi lak laagje + riem om de deksel op zijn plek te houden.

Eitje (tegen de kater)

Gedurende de trip was het weer een enorm succes, er werd koffie gemaakt, elke ochtend eitjes gebakken om de kater te verdrijven, pizza gebakken en s’avonds natuurlijk vlees gebakken!! Het was een combinatie van auto’s, mooiste routes, bier, vrienden en Carbecue!

Volgend jaar komt er natuurlijk weer een Carbecue in de auto!

Het bericht Cannonball Run: Met de Carbecue naar Italie verscheen eerst op Mancave.

Bigscale racen is in opmars. We hebben het hier niet over de autootjes waar we vroeger mee speelde. Nee dit zijn brute machines! Schoon aan de haak bijna een meter lang en dik 17 kilo. Daarbij opgeteld dat de auto’s voorzien zijn van 2-takt benzinemotoren en snelheden halen van meer dan 80km/u maakt dat dit het serieuze werk is.

Elke man heeft in zijn jeugdige jaren weleens gespeeld met op afstand bestuurbare auto’s. Velen hebben dit achter zich gelaten en komen weer in aanraking met dit soort speelgoed als het jongetje vader wordt. Maar er zijn ook van die jongetjes die het maar niet los kunnen laten en hier een hele sport mee bedrijven.

Sport voor het hele jaar

In Nederland is de sport al een tijdje bekend maar bezig met een opmars. Deze auto’s zijn niet alleen cool om te zien, de techniek en het sociale leven wat je er gratis bij krijgt maakt dit tot een bijzondere sport. De techniek is niet heel veel anders dan een echte auto, de races zijn al net zo echt. De rondjes op de baan worden tot in de honderdste van secondes netjes berekend om zo niks aan het toeval over te laten. Analyses aan het einde van de race mogen we natuurlijk niet vergeten om zo de auto’s en rijstijl optimaal te krijgen. In Nederland hebben we de beschikking over een aantal vaste banen voor dit soort auto’s maar er wordt ook veel gereden in maneges. De ondergrond is perfect voor deze monsters en zo kan de sport het gehele jaar door beoefend worden.

Veel bekijks

Ook voor de hobbyist blijkt deze vorm van modelbouw steeds interessanter. De auto’s zijn commerciëler dan voorheen en omdat ze meer voor de massa geproduceerd worden zijn ze ook nog eens betaalbaar. Dit is een interessante ontwikkeling aangezien juist dit de hobby en sport nieuw leven inblaast. Dus wil je niet meedoen aan het wedstrijdgeweld dan zijn deze auto’s ook erg gaaf om mee op een grasveldje, industrieterrein of bouwplaats te rijden. Je zal in elk geval veel bekijks trekken!

Trefpunt

Omdat het allemaal nog redelijk nieuw en onbekend is zijn een aantal Nederlandse rijders een trefpunt op Facebook gestart. Dat hier behoefte voor was blijkt wel uit het succes van deze pagina. Wereldwijd worden we vanuit ons kleine kikkerlandje gevolgd en zijn we een serieuze speler in deze tak van sport.

Nieuwsgierig geworden of benieuwd waar de races plaatsvinden? Neem dan een kijkje op onze Facebookpagina en laat je verassen door deze tak van radiografische modelbouw!

Check de RC-benzine-auto’s op Conrad.nl

Het bericht Losi Bigscale Nederland: racen met 1:5 benzine-auto’s verscheen eerst op Mancave.

Heel veel goede systemen kan je prima runnen op een pc, alleen dat standaard toetsenbord waar je dan aan vast lijkt te zitten, is niet voor ieder systeem even prettig. Vincent legt in deze Blog ‘t Zelf-post uit hoe hij met onder andere Arduino dit probleem heeft opgelost.

“Ik ergerde mij al een tijdje aan de besturing van een lichtkrant die wij gebruiken voor beursdoeleinden. Die werd bestuurd door een pc-applicatie welke op een kleine pc zonder monitor draaide. Bezoekers konden verschillende informatieteksten “oproepen” door op een normaal pc-keyboard de numerieke 1 t/m 5 toetsen te gebruiken. De 0 werd gebruikt om de lichtkrant aan of uit te zetten. Na deze toetsaanslagen werd er ook nog een enter verwacht… Deze manier vond ik erg gebruiksonvriendelijk en we merkten dan ook dat niet veel mensen wisten waar het toetsenbord voor was. Verder werd na een toetsaanslag zoals F1 of de Starttoets de lichtkrant onbestuurbaar. Door het ontbreken van een pc-monitor zat het systeem dan ook vaak in een onbekende toestand waardoor de lichtkrant vaak de hele beurs maar 1 soort informatie toonde en niet interactief was. Na diverse oplossingen geprobeerd te hebben ben ik zelf maar eens iets in elkaar gaan freubelen… Het resultaat? Een Arduinogestuurd 5-knops USB keyboard!

Leonardo

Ik heb gekozen voor een Arduino Leonardo. Dit is een model uit de Arduinofamilie dat niet met een seriële poort communiceert, maar direct met het USB-protocol dankzij de Atmel microcontroller die in deze Arduino gebruikt wordt. Een Arduino Due of Mega kan dit niet. De microcontroller die hierin gebruikt wordt kan enkel via een seriële poort praten, waardoor er een speciale chip nodig is die een traditionele seriële poort over het USB-protocol kan emuleren. In de eerste versies van de Arduino werd hiervoor een dure FTDI-chip gebruikt en in de nieuwere versies heeft Atmel dit met eigen software opgelost, waardoor er een extra Atmel Tiny microcontroller op het bord is bijgekomen. De chip die in de Leonardo gebruikt wordt kan echter direct via het USB-protocol communiceren en dit betekent dat er naast een seriële poort ook zeer eenvoudig een toetsenbord of muis geëmuleerd kan worden. Deze Arduino is dus uitermate geschikt voor mijn project.

Flitsend en doeltreffend

Ik heb 5 grote zwarte drukknoppen en 1 rode op de GPIO-pinnen van de Arduino aangesloten. De software in de Arduino wacht totdat 1 van deze knoppen wordt ingedrukt en zendt dan een 0,1,2,3,4 of 5 gevolgd door een enter. De zwarte knoppen tonen een RSS-feed of een vast ingestelde tekst op de lichtkrant. De rode knop zal de lichtkrant aan- of uitzetten.

Om de aandacht te vestigen op de besturing heb ik 2 blauwe leds toegevoegd die als een hartslag knipperen. Zo komt de besturing “tot leven” als er gedrukt wordt en zal er bij inactiviteit even een kloppende hartslag getoond worden. Hiervoor gebruik ik 2 van de PWM uitgangen van de Arduino, zodat de leds een fade in en fade out kunnen tonen.

Het geheel zit stevig in een transparante hobbybox en alle kabels zijn netjes bij elkaar gebonden zodat het geheel tegen een stootje kan, wat tijdens vervoer wel eens voorkomt… Al met al is het een erg simpel project, maar erg doeltreffend. Het is dan ook erg leuk om te zien wat je als moderne hobbyist met praktisch kant en klare bouwblokken en een avondje inspanning in elkaar krijgt geknutseld!”

Vind je dit een gaaf project? Laat het Vincent weten; klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed.

Het bericht Arduino gestuurd USB keyboard verscheen eerst op Mancave.

Heb je net als Arjan nog een set mooie speakers thuis liggen waar je niets meer mee doet? Aarzel dan niet en lees deze blogpost: hij bouwde er namelijk een mooie portable boombox van en legt hier uit hoe hij dat deed!

“Ik had al een hele tijd een set speakers liggen waar ik niet vanaf kwam, dus heb ik op een gegeven moment maar besloten om er zelf een zo compact en licht mogelijk kistje voor te bouwen. De uiteindelijke afmetingen van de boombox zijn 44 x 27 x 20 cm en hij weegt een kleine tien kilo. Binnenin zit een 7Ah accu waar de box makkelijk 6 à 7 uur op kan spelen zonder op te laden. Dat opladen kan overigens makkelijk dankzij met de 12V-aansluiting aan de achterkant van het kistje. Om eventueel de accu te vervangen kan het achterste middenstuk losgeschroefd worden.

De speakerruimtes zijn afgesloten van het deel waar de radio en accu zitten. Dat is om de geluidskwaliteit te verbeteren, al is die uiteraard al hoogstaand door de Rockford Fosgate T1683-speakers die erin zitten.

Mogelijkheden

Met deze box kan ik muziek streamen, bijvoorbeeld vanaf mijn telefoon via Bluetooth. Ook kan ik door middel van een raamantenne in de kist naar de radio luisteren en uiteraard muziek afspelen via USB en AUX. Ik heb gekozen voor een radio zonder cd-loopwerk i.v.m. het formaat van deze radio.

Ik denk dat dat wel zo’n beetje de basisinfo is. Mochten er vragen zijn hoor ik het graag hieronder in de comments. Ik hoop dat jullie het wat vinden, al ben ik er nog niet helemaal klaar mee; ik wil nog wat kleine details aanbrengen!”

Vind je dit een gaaf project? Laat het Arjan weten; klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed.

Het bericht Arjans DIY Boombox verscheen eerst op Mancave.

We zagen de afgelopen jaren al de nodige kratradio’s voorbij komen op Mancave, en dat inspireerde Christiaan tot zijn eigen project: “Ik vond het tijd voor iets krachtigers en omdat een bierkratje dan wat aan de kleine kant is, heb ik zelf een kist getimmerd.” Lees hier alles over zijn gave bouwsel.

“Ik vaar veel in m’n vrije tijd en dan is wat muziek wel lekker. Ik heb al vaker bierkratjes verbouwd met een radioaccu en 2 speakers, maar wou een keer wat meer geluid dan een ‘standaard’ kratradio. Dus heb ik toen aansluitingen gemaakt op het bierkrat voor extra speakers. Maar dat was toch elke keer een flink gesleep met het hele spul en het aansluiten ervan.

Ik had ook een speedboot met een best aardige muziekinstallatie erin. Toen ik deze verkocht, heb ik die installatie gehouden. Uiteindelijk dacht ik: wat met een klein setje kan, kan ook vast met een grote set. Dus ik heb van die set een kist getimmerd met daarin 4 speakers, een (actieve) subwoofer, versterker, accu en condensator. Daar kwam ook een best aardig geluid uit, maar er was één probleem: omdat de versterkers aardig stroom nodig hadden was de accu in no-time leeg. En omdat de set de accu zo leeg trok, overleed deze hieraan. Geen succes en dus de hele boel maar weer gesloopt.

De oplossing

Het jaar erop bedacht ik een oplossing: de boel onder stroom laten staan met behulp van een acculader. Dus kocht ik een klein aggregaatje en een acculader om daar maar weer opnieuw mee te beginnen. In plaats van de actieve subwoofer kocht ik 2 passieve JBL-subwoofers en een bijpassende versterker.

Het bouwen

Om te beginnen heb ik de JBL-kisten leeggehaald, naast elkaar gezet, en er een plaat hout vooraan tegenaan geschroefd. Daar heb ik de originele gaten van de kisten overgenomen, waar de subwoofer met poort weer in paste. Boven de kisten heb ik de speakers geplaatst in diezelfde plaat hout. Tussen de middelste 2 speakers staat de accu. Achterop de kisten heb ik de 2 versterkers en condensator geschroefd. Dat geeft je dan een idee welke maat de uiteindelijke kist moet worden, waardoor je de verschillende kanten op maat kan zagen en erop kan schroeven.

In de bovenste plaat was eigenlijk alleen nog maar plaats voor de radio, want op andere posities zou die tegen de magneet van de speaker komen. En om te voorkomen dat de accu leeg gespeeld wordt zonder dat er stroom op de accu staat, ben ik op zoek gegaan naar een driepuntstekker. Uiteindelijk een stekker en stekkercontact uit een oude printer gesloopt. Het stekkercontact heb ik achter in de kist gemaakt. Op de linkerpin heb ik de plus van de radio aangesloten; op de rechter de plus van de accu; op de middelste de min van de accu. Op de stekker zelf heb op ik de rechter- en linkerpin de plus vanaf de acculader geplaatst, en op de middelste de min van de acculader. Zo kan de radio dus alleen aangezet worden als je de stekker van de acculader in de kist stopt. Uiteindelijk wordt de acculader constant onder stroom gehouden via het aggregaatje. En de set speelt zonder enkele problemen en doet het ongestoord zolang het aggregaatje draait! Het kistje weegt 70 kilo en zorgt voor genoeg vermogen om de boel eromheen lekker te laten trillen.

Tja, je maakt ‘t zo gek als je zelf wil hè?”

Benodigdheden

• 2x JBL 275 RMS 12″ woofers incl. normale MDF-kisten
• 2x Boss 6×9″ speakers
• 2x Boss 16,5 cm speakers
• 71 Ah accu
• 1F condensator
• Kenwood autoradio
• Shark 2800 watt versterker voor de vier speakers
• Climax Bullet 2000 versterker voor de subwoofers

Vind je dit een gaaf project? Laat het Christiaan weten; klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed.

Het bericht Christiaan’s uit de kluiten gegroeide kratradio verscheen eerst op Mancave.

Wat is dat toch altijd met die saaie naambordjes bij de Nederlandse voordeuren? Daar moet maar eens verandering in komen en dus is het tijd voor een digitaal naambordje! In het kader van ‘Begin bij jezelf’ is onze Blog ‘t Zelver PA1RUM de eerste die hiermee aan de slag gegaan is. 

“Er moest iets komen in de vorm van een display en natuurlijk een knop voor de bel zelf. De specificaties van dit project even op een rij:

• Digitaal display;
• Bedrijfstemperatuur van -15 tot +40 graden;
• De tijd gesynchroniseerd van het Internet (NTP);
• Zomer en wintertijd simpel instelbaar;
• Weergave van het laatste nieuws;
• Weergave van file en verkeersinformatie;
• Weergave van het weerbericht;
• Weergave van bewoners;
• Weergave van het adres zelf.

De hardware

Omdat het oog ook wat wil, heb ik ervoor gekozen mijn fontpaneel te laten maken bij een professioneel bedrijf. Ik heb daarna de display, de belknop met LED, de temperatuursensor en een buzzer in het frontpaneel vastgemaakt. Ook is de communicatiekabel die naar binnen loopt gemonteerd. Daarna is de bel op de voorzijde gelegd en is er met 4 houten latjes met plasticfolie een soort ‘bakje’ gemaakt. Bij Conrad heb ik giethars gekocht van CellPack en gebruikt om alles waterdicht in te gieten. Het enige wat eruit steekt is de communicatiekabel die naar binnen loopt (zorg er wel voor dat alles zo min mogelijk uitsteekt, dat ziet er straks mooier uit). De muur waar mijn deurbel op zit is toevallig waar binnen de meterkast zit. Dus een gat naar binnen geboord, de kabel erdoor gedaan en binnen aangesloten op de Arduino. De Arduino is vervolgens met een adapter op de 230V aangesloten en ik had ook al een netwerkswitch in de meterkast liggen voor de ethernetverbinding.

De software

De data die -door wat voor reden dan ook- niet kan worden opgehaald van het internet wordt ook niet afgebeeld op het display. Dus als er helemaal geen verbinding is, dan wordt alleen de beltijd, de namen van de bewoners, het adres en de buitentemperatuur weergegeven. Als er van zomer- naar wintertijd moet worden geschakeld, dan kan dat door op de reset knop te drukken en de beltoets buiten vast te houden. De unit springt dan ook in een ‘debug’ mode. Wil je de debug mode weer uitzetten, druk dan nogmaals op de resetknop. Nu worden het weer, de verkeersinfo en het laatste nieuws opgehaald, maar dat kun je zelf natuurlijk veranderen. De broncode van de software vind je hier.

De bouw

Omdat het belangrijk is dat de deurbel ook in de winter moet blijven functioneren, was een LCD-display geen optie: die werken niet meer onder het vriespunt. Het werd dus een FL-display uit een oude Windows Mediacenter-kast. De elektronica wordt binnen in een kastje ondergebracht en een oude seriële kabel wordt gebruikt voor de communicatie naar het display. Niet te lang want dan kunnen er problemen optreden met looptijdverschillen. Ik heb gekozen voor een Arduino Ethernet omdat alles wat nodig is op één print zit en het een makkelijke programmeertaal is. Via de ethernetinterface wordt de tijd bij een NTP-server opgehaald en de overige informatie komt bij Nu.nl, de ANWB en het KNMI vandaan, allemaal via RSS feeds.”

Vind je dit een gaaf project? Laat het PA1RUM weten; klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed.

Het bericht Deurbel 2.0 met koppeling naar het internet verscheen eerst op Mancave.

Knikkeren: de gemiddelde mancaver heeft het in zijn jonge jaren waarschijnlijk regelmatig gedaan. Maar ook op latere leeftijd valt er met de jeugdige hobby nog genoeg plezier te beleven, zo bewijst de prachtige zelfgebouwde knikkerbaan waar P.v.Twuijver vandaag over blogt.

“Tot een aantal jaren terug deed ik aan modelvliegen, maar financieel werd dat wat moeilijk daar het vliegveld nogal ver weg is. Tevens speelt mijn leeftijd (88) een rol. In die tijd bezocht ik ook jaarlijks de Modelbouwbeurs in Dortmund en daar zag ik altijd wel enkele knikkerbanen. Het leek me wel leuk dat ook eens te proberen. Verder knutsel ik van alles: stoommachines, een heteluchtmotor en ook ander draaiwerk zoals kandelaars en tabakspotten. Nu moest het er dus eens van komen om die knikkerbaan te gaan maken.

Het bouwen

Nu is het met mij zo dat ik vaak niet in mijn hoofd heb hoe het moet worden. Ik had al meer dan een jaar terug kettingen bij Conrad besteld, maar met het zoeken van bijpassende tandwielen ging het de mist in. Toen lag het dus een jaar stil. Het zinde me niks en na opnieuw zoeken bleek het dat ik zelf tandwielen had. Ik heb een schatting gemaakt hoe lang het geheel kon worden en een motor met overbrenging bij elkaar gezocht om zo een frame te maken. Ik had direct het idee om zes banen te maken; het is jammer dat ik niet van elk onderdeel foto’s gemaakt heb.

Eerst heb ik dus de ketting met de meenemers gemaakt en samengesteld. Daarna het tuimelmechaniek. Ik ben begonnen met glazen knikkers, maar daar die niet goed rond zijn ben ik overgestapt op de stalen kogels die je nu ziet. Het eerste was het deel met de houten gootjes (schilderijlijst): 10 stuks. In de avonduren heb ik vervolgens de twee torens gemaakt van overgebleven plastic uit bouwdozen van vliegtuigen. De gootjes gelijmd voor het houten deel met de baan met weinig verval. Dat had iets meer mogen zijn, daar die erg gevoelig is voor de luchtvochtigheid. Jongelui liepen langs met een knikkerspel en dat bracht me op het idee van de spijkerbaan. Ik zei altijd tegen mezelf: ik ben aldoor het wiel aan het uitvinden.

Straatfestival

Zo zit het dus in elkaar. Een tekening is er niet van. Ik kan goed iets namaken -ook van tekening- maar het zelf ontwerpen is moeilijk. Het leuke is wel: het apparaat was net klaar en de tweede zaterdag van september is hier een straatfestival waarbij de huizen en tuinen versierd worden. Versierd had ik niks, maar ik heb de baan buitengezet om te kijken wat de mensen die langsliepen er van vonden. Ook de jury kwam langs en waar ik nooit aan gedacht had gebeurde: men vond het zo origineel dat ik de tweede prijs kreeg terwijl het met versiering niks te maken heeft. Heb van het publiek ook veel belangstelling gehad. Leuke ervaring!”

Vind je dit een gaaf project? Laat het P.v.Twuijver weten; klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed.

Het bericht P. v. Twuijver’s zelfontworpen knikkerbaan verscheen eerst op Mancave.

De laatste tijd zijn er op Mancave weer de nodige DIY-boomboxen en kratradio’s verschenen, en jullie bouwlust is nog niet ten einde! Ook Gijs maakte een mooi exemplaar, en laat in deze blogpost aan ons weten hoe hij daarbij te werk ging.

“Luisteren naar muziek door middel van een boombox of bluetooth-speakertje is natuurlijk leuk, maar er gaat niks boven flink wat herrie uit je eigen creatie. Een voordeel is dan ook nog dat je weet hoe hij in mekaar zit. In principe heb je alleen maar een paar speakers, een versterker en een accu nodig, maar je kunt ook wat verder gaan. Mijn creatie bevat een loodgel accuutje, een accusafechip, een acculader, een voeding, een autoradio en een paar speakers. Meer komt er niet bij kijken.

Ik kwam op het idee omdat ik de zelfgemaakte kistjesherrie al eerder had gezien en het me leek leuk om er zelf een te maken. Dus ben ik naar de sloop gefietst en heb daar een autoradio en een paar speakers gehaald. De rest van het spul heb ik via het internet besteld. De kist van 20x20x40 heb ik zelf gemaakt van wat hout dat ik nog thuis had liggen. Dat heb ik gelakt en er bolhoeken, een handvat en een schotel met aansluitingen op gezet. Maar je kan natuurlijk ook een bestaand kistje of koffer gebruiken: de mogelijkheden zijn eindeloos!

Ik ben er zelf erg blij mee hoop dat jullie ook een beetje geïnspireerd zijn om er zelf een in elkaar te knutselen. Veel succes!”

Vind je dit een gaaf project? Laat het Gijs weten; klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed.

Het bericht Gijs’ DIY boombox verscheen eerst op Mancave.

Onlangs lieten we je zien hoe je met een Chromecast en een zelf te bouwen afstandsbediening (de ‘Rickmote’) mensen lekker kan lastigvallen met Never Gonna Give You Up, het zo gehate nummer van Rick Astley. Wij wilden wel eens weten of er met concurrent Renkcast ook een leuke Rickroll te regelen is, en dus loofden we een exemplaar uit. De winnaar werd Hidde; hier lees je of hij de hack voor elkaar kreeg.

“Ik ben een jongen van 15 en geïnteresseerd in techniek. Waarschijnlijk een van de jongere Mancave-bezoekers, maar goed: het begint al vroeg hè. Toen Mancave een artikel over Rickrolling met de Rickmote had geschreven, ben ik verkozen tot winnaar om ditzelfde met de Renkcast van Renkforce te proberen. Daarvan hier mijn verslag.

Werking van de Renkcast

Eerst heb ik de werking van de Renkcast uitgezocht; dit bleek wat anders te zijn dan de Chromecast. De Renkcast zet namelijk zijn eigen netwerk op, terwijl de Chromecast verbindt met het thuisnetwerk. Dit zorgde dus ook voor een andere aanpak op het gebied van hacken. Mijn Renkcast is wel ingesteld om verbonden te zijn met het thuisnetwerk, zodat mijn accu niet onnodig snel leegloopt.

De apps

Ik heb de hack uitgevoerd met mijn telefoon, puur omdat de Raspberry Pi (ja, die heb ik ook!) voor mij nog veel te ingewikkeld is om een hack mee te scripten. Met Android had ik al langer ervaring en dus ben ik daarmee gaan werken. Het eerste punt is de app Trigger. Die zorgt ervoor dat je smartphone automatisch reageert op bepaalde situaties: zo kan hij bijvoorbeeld uit zichzelf je telefoon op stil zetten als hij detecteert dat je op je werk bent. Ik heb Trigger zo ingesteld dat hij mijn app opent wanneer hij een netwerk van een EZCast (en dus ook Renkcast) ziet. De wachtwoorden van de Renkcast zijn met een rekenformule te achterhalen vanaf het MAC-adres. Ik ga daar verder niet op in.

Laat Rick maar rollen!

Als de app dit gedaan heeft, verschijnt een plaatje van onze grote vriend in beeld. Wanneer ik hierop klik wordt de video geladen en klaargezet om afgespeeld te worden. Hierna vraagt de streamapp Toaster Cast mij op welk apparaat ik wil afspelen. Kies ik hier voor de EZCast, dan begint de video en is de hack gelukt! Het hele proces wordt dus vanuit Trigger getriggerd. Normaal gebeurt dat als hij een netwerk detecteert, maar voor de video als ik een NFC tag lees. Dat is dus ook de sleutelhanger.

Dit was het, mocht je dit zelf willen gaan doen ben ik niet verantwoordelijk voor eventuele ruzie.”

Het bericht Rickmote met Renkcast verscheen eerst op Mancave.

Dit keer een ietwat andere mancave dan normaal gesproken. Geen technische hoogstandjes met het koppelen van elektronische apparaten of het zelf bouwen van bijvoorbeeld een 3D-printer. Nee, dat is voor René -als internet marketeer die dagelijks achter een beeldscherm zit- veel te hoog gegrepen. Zijn eigen woorden, niet de onze. In deze blogpost laat hij ons zijn cave zien!

“Voor mij gaat het om: terug naar de basis. Terug naar hoe het allemaal begon. Naar de tijd dat er nog geen centrale verwarming bestond en mensen zich warm hielden bij een open vuur. Dat is iets waar ik heel veel plezier aan beleef onder het dak van mijn -dat dan weer wel- zelf getimmerde veranda.

Houtkachel van kunstige buurman

Meest belangrijke onderdeel van de lol is natuurlijk de kachel, gemaakt door mijn kunstige buurman Jos. Hij heeft een prachtig stalen exemplaar gelast van een oude gasfles en een stalen pijp. Van een expansievat zijn ze ook te maken, maar die gaan veel minder lang mee, zeker als ze buiten hangen. Omdat de ruimte niet al te groot is en er houten vlonders liggen, heeft Jos bedacht om het kacheltje aan de dakrand te laten hangen. De eerste keer hebben we de kachel zo hard mogelijk opgestookt en het dak bleef heel.

Oude pallets

Nu is het zaak om regelmatig stukken hout (oude pallets zijn perfect) te hebben liggen. Zelf heb ik minimaal zoveel gekloofd hout liggen dat ik twee volle avonden continu de kachel kan laten branden. Zagen doe ik met de hand, hoewel een verstekzaag (afkortzaag) wel handig zou zijn. Kloven kan gewoon met een handbijltje. Het enige waar ik op let is of het hout droog is: nat hout geeft veel rookontwikkeling en dat vinden de buren niet zo fijn. Ook gebeurt het me soms zomaar dat er hars in een partij hout zit. Behalve dat dat gezellig knettert, vliegen er dan ook vaak brandende stukken uit de kachel. Nee, dat is niet fijn…

Geen aardappelsalade

Als ik toch met vuur in de weer ben, kan ik meteen de barbecue aanzetten. Voor mij dé manier om vlees te braden. Veel Nederlanders denken bij barbecueën aan aardappelsalade, stokbrood, kruidenboter en worst. Ik niet. Elk stukje vlees is veel lekkerder als het gebraden wordt in de buitenlucht. In mijn mancave gaat de absolute voorkeur uit naar gemarineerde lamskoteletten op het vuur. Gehaald bij de Turkse (of islamitische) slager: daar zijn ze vers en veel goedkoper. Niet te lang op het vuur leggen, want dan worden ze taai! En met tomaten erbij op het vuur, of aardappelen in aluminiumfolie om te poffen, heb ik mijn groentes ook weer binnen.

Als barbecue heb ik een origineel exemplaar uit Frankrijk. Daarvan is het rooster veel dikker en dus eenvoudiger schoon te maken. Zeker als je zoals ik toch minimaal twee keer per week dat ding aanzet. Houtskool haal ik bij een Turks supermarktje. Niet alleen is dat veel goedkoper dan de veel kleinere zakjes bij de AH, de kwaliteit is ook nog eens veel beter. Het mengen van houtskool en briketten geeft het beste effect. En omdat ik enigszins lui ben, gebruik ik een starter.

‘Without music life would be a mistake’

Deze quote van Friedrich Nietzsche is ook op mij van toepassing. Het vlees is op, een biertje bij de hand en met oortjes in luister ik naar online muziek via mijn iPhone. En natuurlijk heb ik een WiFi-versterker aangesloten zodat ik ook achterin de tuin optimaal bereik heb!”

Lees hier wat René doet als hij niet in zijn cave zit. Heb jij ook een toffe mancave? Aarzel niet en blog erover!

Het bericht Rene’s mancave met vuur, hout, vlees en muziek verscheen eerst op Mancave.

Als we het hebben over een modelvliegtuig, zijn er meerdere wegen die naar Rome leiden. De meeste mensen denken dan misschien aan radiografisch bestuurbare vliegtuigen, maar onze vaste Blog ’t Zelver Bertoaus denkt daar heel anders over. Hij laat zien dat je met de juiste lijnen, een paar simpele onderdelen en wat ouderwetse mankracht ook prima je hobby kunt uitoefenen.

“Dit project is bijzonder door zijn eenvoud. Bouwen is lol maken en vliegen is spannend. Maar het hoeft helemaal niet ingewikkeld te zijn. Kinderen vanaf 12 jaar kunnen -met wat hulp- dit project maken. Het is daarbij ook leerzaam. Het enige wat je nodig hebt is een accu, een aanstekerplug, een stekker met 8A-zekering, microswitch, geëmailleerde wikkeldraad en een vliegmodel met motortje.

In 1962 vloog ik voor het eerst een lijnbestuurd modelvliegtuig met een benzinemotortje. Dat was de reden voor dit retro-project. Het idee om via de lijnen de stroom voor het elektromotortje en propeller te leveren, leefde al lang bij mij. Daarom heb ik het nu eindelijk eens uitgewerkt.

Scoot

Ik heb het model Scoot van Ron Warring gebruikt voor dit project. Je kunt ook een ander model gebruiken als je dat wilt. De onderdelen heb ik uitgezaagd in balsahout van 3, 6 en 10 mm dik. Hoe ik het landingsgestel en de bedrading richting de motor heb gemaakt, kun je in de video zien. Zoals je ziet was vooral voor het fixen van de ijzerdraden nog wel wat buigkracht nodig.

Geïsoleerde kabels bleken toch te zwaar voor het vliegtuig. Uiteindelijk heb ik gekozen voor magnetisch wikkeldraad van koper de beste oplossing was. Verder vond ik het belangrijk dat de motor genoeg kracht had voor het geval dat de kabels niet goed werkten. Met een 12V accu was er nog 5,2V over voor de motor bij een spanning van 5,4A. De perfecte balans van het vliegtuig kreeg ik door contragewicht te plaatsen en daarmee de motor 5 graden naar rechts te plaatsen. Daarvoor heb ik 20 gram lood gebruikt.

Geslaagd modelvliegtuig

De vliegresultaten waren echt goed, beter dan ik verwacht had. Mijn berekeningen waren blijkbaar goed, want het vliegtuig vloog en reageerde prima. De schakelaar op het handvat is een uitkomst. Ik kan nu in mijn eentje het vliegtuig starten vanaf een vlakke ondergrond en bepaal zelf wanneer hij moet stoppen. Er zijn vast nog veel verbeteringen mogelijk, maar wat mij betreft is het project geslaagd. Met de accu die ik bij me had kon ik wel uren doorgaan, maar als 65-plusser merk je toch dat je sneller dan voorheen wat last krijgt van draaierigheid. Nou ja, ik viel bijna om!”

Zelf bouwen? Download hier de onderdelenlijst en het bouwplan! Gedetailleerde instructies lees je hier.

Vind je dit een gaaf project? Laat het Berto weten: klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed. Heb jij ook een tof DIY project en wil jij hierover bloggen? Mail de redactie!

Het bericht Berto’s lijnbestuurde modelvliegtuig verscheen eerst op Mancave.

Ruim twee jaar geleden keken we al verlekkerd naar de awesome game room van Mario aka Cenobyte. En inmiddels heeft hij dankzij een grondige verbouwing deze mancave nog indrukwekkender gemaakt! Lees hier wat hij er zelf over zegt.

“Er is in de tussentijd veel veranderd aan mijn mancave! Door middel van het erbij trekken van de resterende ruimtes in het pand is de game room inmiddels vergroot naar 150 vierkante meter. Hieronder een paar foto’s van de verbouwing naar Game Room 2.0. Meer zie je op mijn Google Plus-account.

Nieuwe speeltjes

Inmiddels is de bijgekomen ruimte ook aardig aan het vollopen met leuke speeltjes. Zo staat er naast de slotracebaan van 26 meter inmiddels ook al een airhockeytafel en is de collectie flipperkasten gegroeid naar 27 stuks! Het grote cafébiljart heeft inmiddels het veld moeten ruimen vanwege de kostbare ruimte die het innam.

Verlichting

De audio-installatie kon nog wel wat bijbehorende verlichting gebruiken, dus daar is de afgelopen tijd ook het een en ander aan gebeurd. Er kwamen enkele neons en verkleurende LED-tape in koven en onder de twee bars. Ook is er nog wat discoverlichting aan de bestaande laser & fogger toegevoegd, waaronder een Moonray, spiegelbol en flashers.

Uiteraard werd ook de inwendige mens niet vergeten en werd er een tweede bar gemaakt, voorzien van twee koelkasten (eentje met alleen bier) en kwamen er een magnetron en frituur voor het bijbehorende bitterballetje, worstje en frikandelletje. Omdat we mannen zijn en na een avondje feesten niet graag afwassen, neemt een vaatwassertje ons dat werk uit handen. Als alles operationeel is benaderen we een stroomverbruik van 8.000 watt!

Een selectie foto’s van de afgelopen jaren vind je hier. Hieronder nog een leuke video van de situatie zoals deze nu ongeveer is.”

Vind je dit een gaaf project? Laat het Cenobyte weten: klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed. Heb jij ook een tof DIY project en wil jij hierover bloggen? Mail de redactie!

Het bericht Mario’s mancave: game room 2.0 verscheen eerst op Mancave.

Voor gave diy-horloges kijken we al langer naar de creaties van onze vaste Blog ‘t Zelver Paul. En ook dit keer stelt hij niet teleur, met een nixiehorloge dat niet alleen goedkoop is, maar ook nog eens verrassend compact!

“Het was mijn doel om een nixiehorloge te maken dat voor iedereen betaalbaar is. Dat is mij gelukt: voor maar 250 euro kan ik hem voor iedereen maken, wat een stuk goedkoper is dan anderen die op de markt te krijgen zijn.

Kleinste nixiehorloge

Daarnaast wilde ik dit nixiehorloge zo klein mogelijk houden. De afmetingen zijn naar mijn mening dan ook heel netjes geworden. Ik heb een exemplaar gemaakt van 50 x 50 millimeter, met een dikte van 1 centimeter (tube 1,5 centimeter). Het laatste prototype waar ik mee bezig ben is zelfs maar 45 x 45 millimeter, wat hem meteen het kleinste model maakt wat er te koop is.

Behuizing

Ik ben wel een tijdje bezig geweest om een behuizing te bedenken die ik zelf kon maken. Uiteindelijk ben ik uitgekomen op een aluminium blok dat ik zelf met behulp van een freesmachine kan maken. Dat drukt niet alleen de kosten enorm, maar het ziet er ook nog eens leuk uit.

Mijn nixiehorloge geeft tijd, datum en alarm aan met lichteffecten. Hij is op te laden via een microUSB-aansluiting en gaat, als hij volledig opgeladen is, ongeveer een week mee. Alle onderdelen zijn te bestellen op internet, maar het exacte recept blijft natuurlijk geheim!”

Vind je dit een gaaf project? Laat het Paul weten: klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed. Heb jij ook een tof DIY project en wil jij hierover bloggen? Mail de redactie!

Het bericht DIY: maak een betaalbaar nixiehorloge verscheen eerst op Mancave.

De leukste en meest interessante projecten op Mancave zijn toch vaak degenen die jullie zelf insturen. Mede daarom belonen we elke paar maanden de Blog ‘t Zelver die in de voorgaande periode de meeste likes kreeg met 50 euro shoptegoed bij Conrad. Vandaag is het weer zover: een nieuwe winnaar!

Het aantal Blog ‘t Zelf-posts op Mancave blijft maar groeien en daar zijn we natuurlijk enorm blij mee! Blijf dus je projecten insturen en wie weet sleep jij in de volgende ronde wel die 50 euro shoptegoed binnen!

Blog ‘t Zelf…

Elke paar maanden kijken we welke ingezonden project het best is beoordeeld d.m.v Facebook-likes en Google-plusjes. Er is geen jury, je mede-mancavers bepalen wie er wint! Van augustus tot en met november hebben we de volgende Blog ‘t Zelf-posts online mogen zetten:

• Modelairplane – RC-straaljager event Jets over Pampa 2014
• Arno Westerdijk – 2DOF wormgear motion arcade racer
• pa1okz – Radiokampweek 2014: bouwproject 80-meter peilontvanger
• DavidC – Cannonball Run: Met de Carbecue naar Italie
• Ralfvanhattum – Losi Bigscale Nederland: racen met 1:5 benzine-auto’s
• VincentT – Arduino gestuurd USB keyboard
• ArjanV – DIY Boombox
• ChristiaanA – Uit de kluiten gegroeide kratradio
• PA1RUM – Deurbel 2.0 met koppeling naar het internet
• v.Twuijver – Zelfontworpen knikkerbaan
• Gijs – DIY Boombox
• Hidde – Rickmote met Renkcast
• René – Mancave met vuur, hout, vlees en muziek

…en win!

De onbetwiste winnaar deze periode, met niet minder dan 184 likes en 9 plusjes, is PA1RUM. Zijn deurbel 2.0 viel duidelijk bij jullie in de smaak! Gefeliciteerd PA1RUM, met dit mooie begin van 2015. De redactie neemt contact met je op!

Het bericht Blog ‘t Zelf: we hebben weer een winnaar! verscheen eerst op Mancave.

Vind jij het ook zo irritant dat het water van je koffiezetapparaat om de haverklap op is? Blog ‘t Zelver Charles heeft de oplossing: hij bouwde met de CoffeeTap een systeem om automatisch het waterreservoir van je Senseo bij te vullen!

“Mooi hoor, zo’n Senseo of ander modern koffiezetapparaat. Maar toch wel erg onhandig dat je iedere keer dat rare waterreservoir eraf moet halen en bij moet vullen. Laat staan als je ‘s ochtends half wakker twee kopjes wilt zetten en dat stomme apparaat houdt er halverwege mee op omdat er maar voor één kopje water in zit. Dat moet handiger kunnen. Op kantoor kan het toch ook: daar is het koffieapparaat gewoon rechtstreeks op de waterleiding aangesloten. Waarom heb ik dat thuis niet? Nooit meer handmatig water bijvullen!

Met een vlotter en een afsluitventiel moet het toch eenvoudig te realiseren zijn? De eerste poging loopt spaak op het feit dat een Senseo heel langzaam water uit het reservoir haalt en de vlotter en afsluiter reageren daar heel snel op. Als gevolg daarvan slaat de afsluiter heel snel, en dan bedoel ik zo’n tien keer per seconde aan en uit. Dat is geen doen. Er moet iets komen, zodat de afsluiter per kopje koffie precies één keer open gaat. Enter de microcontroller die een tijdvertraging van een halve minuut verzorgt. Zo gaat het water lopen precies nadat de Senseo klaar is met zijn kunstje.

Van het hoofd van de keuken komt nog de eis dat onder geen enkele voorwaarde de keuken blank mag komen staan. De microcontroller kan ook dat met enige zekerheid garanderen (absolute zekerheid is niet te koop) door een maximum te stellen aan de tijd dat de afsluiter openstaat: Na tien seconden water geven is het mooi geweest en gaat de afsluiter altijd dicht. Behalve de bijgevoegde foto’s heb ik natuurlijk ook het schema (Eagle) en de sourcecode in C voor de ATTINY controller.

Klik voor een grotere versie

Onderdelen- en gereedschapslijst

• Polyurethaan slang, naturel, A8X1,25
• Reducering cilindrisch 3/8″ x 1/8″
• Slangtule conisch 6mm x 1/8″
• Gamma sok 3/8″ x 3/8″
• Slangklemmen (ongeveer 8 mm.)
• 12V of 24V solenoid (afsluitventiel voor water) of een goedkopere versie…
• Haakse vlotter (Aandachtspunt dat de hoeveelheid ruimte in het waterreservoir nogal beperkt is, dus je zou echt moeten uitproberen of jouw exemplaar past. Degene die ik gebruikt heb, past ook maar nèt.)
• Stekkervoeding 12V/1A (spanning afhankelijk van gebruikt afsluitventiel)
• ATTINY45 of andere ATTINY (ik heb een ATTINY85 gebruikt die ik had liggen)
• Vastspanningsregelaar
• Willekeurige N-MOSFET in TO-220 (ik heb een BUK455 gebruikt die ik had liggen)
• 2x keramische condensator 100 nF
• Metaalfilmweerstand 10k Ohm
• Diode Diotec 1N4007
• Programming header 6 pins
• DC connector printmontage
• 2x schroefklemmen printmontage
• Stukje experimenteerprintplaat, draad, soldeertin
• Siliconentape voor het afdichten van schroefdraadverbindingen waterleiding
• Programmer om de controller mee te programmeren

Vind je dit een gaaf project? Laat het Charles weten: klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed. Heb jij ook een tof DIY project en wil jij hierover bloggen? Mail de redactie!

Het bericht CoffeeTap: automatische wateraanvulling voor Senseo verscheen eerst op Mancave.

Terwijl jij naar deze tekst op het scherm van je computer, tablet of smartphone zit te loeren, zijn anderen bezig met de meest gave projecten. Zo ook Bennie. Hij is al een jaar bezig met het ombouwen van zijn Honda CRX Del Sol. Moeten een paar spoilers en stickers zo lang duren? Nee, hij bouwt écht iets om. De motor om precies te zijn. Van voor naar achter. En hetzelfde recept voor de aandrijving. Hij blogt erover bij ons!

“Ik ben altijd bezig met mijn Honda CRX Del Sol. Hij is helemaal verbouwd om ermee te kunnen racen op de Nürburgring. Mijn nieuwste project is echter een complete ombouw van de motor met voorwielaandrijving naar een motor achterin met achterwielaandrijving.

Mijn Honda vóór het project

Met deze klus ben ik al ruim een jaar bezig. Ik maak alles zelf omdat er simpelweg niks voor te koop is en dit in Nederland zelden eerder is gedaan. Zie hieronder het laswerk en een proefplaatsing van de motor.

Een fotootje van de luchtinlaat.

Een mooie plek voor de intercooler.

M’n vriendin draagt ook haar steentje bij. Dat is er eentje om te houden.

Voor degenen die dachten dat de stoel niet meer zou passen.

Een ventilator toegevoegd om de warme lucht uit het motorcompartiment te halen.

Ieder weekend een stapje verder, nu met een nieuwe radiateur van Tegiwa.

Na nog wat verfwerk, het installeren van nieuwe Brembo’s en detailafwegingen zoals ‘zal ik de gouden velgen houden of toch voor rode gaan’ kon ik veel later dan gepland (maar ja, je weet hoe dat gaat) in december dan eindelijk met de motor beginnen. Alles moest er weer uit om te kunnen lassen en dingen aan te kunnen passen. Daarna was het tijd om alles te zandstralen, zodat het motorcompartiment eindelijk mooi zwart geverfd kan worden.

Je ziet het. Er is al een hoop gedaan, maar zeker ook nog veel te doen. Ik schat in dat het nog maximaal twee maanden werk is voordat ik eindelijk in dit beest kan rijden! Ik hoop ‘m dus in het voorjaar af te hebben en jullie dan van een update op deze Blog ‘t Zelf te kunnen voorzien. Kijk voor de vorderingen op mijn Facebook-pagina.”

Vind je dit een gaaf project? Laat het Bennie weten: klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed. Heb jij ook een tof DIY project en wil jij hierover bloggen? Mail de redactie!

Het bericht Honda CRX van voor naar achter verscheen eerst op Mancave.

We kennen Paultje vooral van zijn zelfgemaakte horloges, maar dat hij meer in zijn mars heeft bewees hij al eerder met de ‘Magic Ball’, zijn eigen versie van de elektromotor. Dit keer leukte hij zijn deurbel op, door er LEDs aan toe te voegen die aan gaan wanneer er iemand aanbelt. 

“Ik heb een simpele deurbel gemaakt die heel origineel is en een stuk mooier dan een standaardexemplaar. Als je de bel indrukt, lichten de woorden ‘DING DONG’ op met blauwe LEDs die na een paar seconden weer uit gaan. Dit geeft een heel leuke draai aan de saaie deurbel en is erg makkelijk te maken.

Benodigdheden

Ik heb een draadloze deurbel gebruikt en het signaal daarvan gekoppeld aan een beetje elektronica. De precieze benodigdheden:

• 8 weerstanden (1 kOhm)
• 470 µF condensator
• NPN transistor
• 8 blauwe LEDs

Schema LED-deurbel

Hieronder vind je de tekening van de elektronica. Veel bouwplezier!”

Vind je dit een gaaf project? Laat het Paultje weten: klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed. Heb jij ook een tof DIY project en wil jij hierover bloggen? Mail de redactie!

Het bericht Deurbel met LEDs verscheen eerst op Mancave.

Iedereen kent het wel: elke paar jaar stopt je scanner-printereenheid ermee omdat de kop of inktkanalen verstopt zijn. Soms is dit op te lossen, maar vaak is het einde levensduur van het apparaat. Mechanisch is er echter meestal niets mis en dus is het zonde dat je na verloop van tijd een hele stapel naar de stort hebt gebracht. Want er is een perfecte rolbrug van te maken om je locomotieven zijdelings weg te zetten. In deze blogpost legt Henny uit hoe hij dit gedaan heeft.

“Zelf heb ik een rolbrug gebouwd van zowel een scanner als een printer. De printer is mechanisch steviger, dus daar ben ik mee doorgegaan. De positiebepaling heb ik gemaakt van een oude deurbel. De pen die normaal de bel laat rinkelen wordt nu gebruikt om de rolbrug op de juiste positie te fixeren. Eerst heb ik dit geprobeerd met microswitches maar dit bleek te onnauwkeurig te zijn. Een millimeter onjuiste positie betekent nl. al een ontspoorde locomotief. De elektrische verbindingen naar de rail op de brug, de spoel van de bel en het contact van de bel zijn gemaakt met de uit de scanner gesloopte flatcable die naar de scankop liep. De rollen van de rolbrug zijn gemaakt van de rollen van het papiertransport.

Werkwijze

Allereerst sloop je de hele printereenheid. Gooi nog niets weg want je hebt straks nog wat onderdelen nodig, bijvoorbeeld de connectors waar de flatcable in is gestoken en mogelijk nog wat schroeven. Op de foto hieronder is te zien dat de scanner die boven de printer zat, is gedemonteerd. Met een beetje pech zit je na de demontage wel helemaal onder de inkt want er wil nog wel eens wat lekken. Oppassen dus! Je hebt nu een scannerdeel, onder op de foto, en een printerdeel, boven op de foto. Beiden zijn bruikbaar maar de printer is steviger gebouwd dus heeft de voorkeur.

Onderstaande is wat je over moet houden nadat je de eenheid hebt gesloopt.

De deurbel voor de positiebepaling wordt nu in de printkop gemonteerd. Hier moest een stuk worden afgezaagd om hem passend te maken. Het monteren gaat het makkelijkst met een dot lijm uit het lijmpistool. Het contact in de bel is een breekcontact, dat moet worden veranderd in een maakcontact. De pin die de bel doet rinkelen moet hiervoor worden omgedraaid. Hierdoor wordt het breekcontact automatisch een maakcontact. De pen is duidelijk te zien op de foto.

Voor de printkop langs monteer je een aluminium hoeklijn van 1 cm over de gehele breedte die de kop aflegt. Deze moet stevig worden gemonteerd. Elke beweging die de hoeklijn kan maken maakt positioneren onnauwkeuriger. In deze hoeklijn boor je de gaten waar de pin van de deurbel in moet vallen. Dit is duidelijk te zien in de onderstaande video. Dit is een zeer nauwkeurig klusje. Het gat mag niet meer dan een tiende mm groter zijn dan de pin dik is. Bij een te klein gat gaat de pin klemmen, bij een te groot gat is de positionering onnauwkeurig. De afstand tussen de gaten is de spoorafstand van de opstelsporen; zelf heb ik 6,3 cm gebruikt omdat dit een hartafstand is bij de Fleischmann Profirails geometrie.

Het schuifdeel van de rolbrug wordt op de printkop gemonteerd met een stevige stalen hoeklijn. Wanneer deze niet stevig genoeg is, gaat straks de rolbrug doorbuigen wanneer er een zware locomotief op rijdt. Dit wordt wel opgevangen door de rollen van de rolbrug, maar stevig is altijd beter. Op deze foto is boven de bel deze hoeklijn te zien. Deze wordt aan de zijkant van de printkop gemonteerd met 2 stuks M4 schroeven. De moeren die je ziet, zijn er op gelijmd om de juiste hoogte te krijgen. De bodem van de rolbrug kan worden gemaakt uit een plaat polycarbonaat. Dit materiaal is bijzonder gemakkelijk te bewerken. De zijkanten zijn voorzien van dezelfde hoeklijn als voor de positiebepaling. In de printer zitten diverse rollen om het papier te transporteren, deze zijn perfect bruikbaar als de rollen waarmee de rolbrug zich verplaatst en als ondersteuning hiervan. Deze rollen en reling zijn goed te zien op deze foto:

Om de verbindingen te maken naar de schakelaar in de kop, de deurbelspoel en naar de rails op de rolbrug moet de flatcable worden gebruikt die al aan de printkop zit. Of je gebruikt zoals ik  die van de scanner. Zie onderstaand schema voor de verbindingen. Op zich is de besturing vrij eenvoudig.

De reden dat ik de flatcable van de scanner heb gebruikt, was dat die van de printer helemaal onder de inkt zat en nog nauwelijks schoon te krijgen was. Deze flatcable loopt mooi soepel met de kop mee en heeft een lange levensduur. Deze flatcable heeft speciale connectors die op de printplaten zitten. Om ze te gebruiken moeten ze uit de printplaten worden gedesoldeerd. Dit is echter niet altijd mogelijk. Zelf heb ik ze uit de printplaat geslepen door ruim om de connector heen te slijpen, vervolgens heb ik ze los met draadjes aangesloten op de soldeereilandjes van de printplaat. De body van de printplaat die nog aan de connector zit, heb ik gebruikt om ze mee vast te zetten. Een aantal verbindingen moet nu naar buiten worden uitgevoerd voor de externe voedingen en de schakelaars. Daartoe kun je de draadjes vanaf de flatcable-connector aansluiten op een kroonsteentje.

Testen

Dan moet het geheel nog worden getest. Het moet nu zo werken dat wanneer je de drukknop indrukt, de pin van de deurbel naar binnen wordt getrokken. Deze zal het maakcontact indrukken die vervolgens weer de transportmotor laat lopen. De richting wordt bepaald door de omschakelaar. Hierna laat je de drukknop los. De pin van de deurbel kan niet meer in een gat vallen omdat de brug nu onderweg is. Omdat de pin niet meer in het gat kan vallen blijft ook het maakcontact van de deurbel ingedrukt (=contact maken). Hierdoor blijft de transportmotor lopen. Zodra de pin van de deurbel een gat tegenkomt zal deze daar in vallen. Het maakcontact wordt verbroken en de motor stopt exact op de plek waar het opstelspoor ligt. Het is zaak de transportmotor niet te snel te laten lopen, anders loopt de pin van de deurbel vast in een gat. Dit wordt veroorzaakt doordat de motor dan niet snel genoeg stopt en daardoor de pen die al in het gat zat verder wordt geduwd. In werkelijkheid loopt een rolbrug gelukkig ook zeer langzaam. Mocht de motor niet gaan lopen bij het indrukken van de drukknop, dan moet mogelijk het maakcontact zover worden gebogen dat deze goed contact maakt. Stopt de motor niet wanneer de pin in een gaatje valt, dan moet ook het contact zo worden afgesteld dat dit wel het geval is.

Om te voorkomen dat de rolbrug na zijn laatste positie nog doorloopt kan je als beveiliging aan beide zijden nog een microswitch plaatsen die de stroom naar de motor onderbreekt. Dit is om vastlopen aan het eind te voorkomen. Maar strikt noodzakelijk is dit niet als je weet dat je de rijrichting na de laatste positie moet omkeren zodat de brug weer terugrolt.

De beplating en de rolbrug zijn bespoten met grijze verf. Met Vallejo-roest zijn nog wat roestplekken aangebracht. Als alles naar behoren werkt, kan de beplating van de rolbrug erop. Die is gemaakt van restanten laminaat en wordt vanaf de onderzijde geschroefd zodat er nergens lelijke schroeven zijn te zien.

Na het verven is het geheel klaar om in de treintafel te worden gemonteerd. Hiervoor hoeft alleen maar een gat met de juiste afmeting te worden gezaagd en de brug kan er dan van onder- of bovenaf in worden gemonteerd. De hoogte-instelling is een nauwkeurig klusje, want de rails moeten natuurlijk exact aansluiten. Anders volgen er onherroepelijk ontsporingen. Ik raad ook aan om de rails aan de binnenkant een heel klein beetje schuin te vijlen. Dit geleidt de wielen een beetje, mocht de rail toch niet exact aansluiten. De brug heeft 5 stopposities. Dat betekent dat er 10 rails kunnen worden aangesloten. Je hebt er dus 9 opstelsporen bij gekregen met 1 aanrijspoor. Op een kleine oppervlakte kun je nu dus 9 locomotieven parkeren.

Benodigd materiaal

• Printereenheid;
• Een aluminium hoeklijn van 1 cm (lengte is de afstand waarover de printkop zich verplaatst);
• Een stalen hoeklijn om de rolbrug op te monteren;
• Aluminium hoeklijn van 1 cm. als reling langs de rolbrug;
• Polycarbonaatplaat als bodem van de rolbrug;
• Draad om alle verbindingen te maken;
• Een kroonsteen met meerdere aansluitingen om alle draden netjes aan te sluiten;
• Een 5 Volt gelijkspanningsvoeding om de belspoel te bekrachtigen;
• Een voeding voor de transportmotor.

Dat is nu nog het regelgedeelte van een treintransformator, maar dat wordt straks ook een vaste voeding met een regelbare spanning. De spanning welke nodig is wordt bepaald door de snelheid waarmee de rolbrug moet lopen. Dit moet proefondervindelijk worden vastgesteld. Wat ook erg goed werkt, is de regeling van een oude accuboormachine. Deze werkt met Pulsbreedte Modulatie waardoor de motor erg langzaam kan draaien. Bij Pulsbreedte Modulatie wordt niet de spanning geregeld, maar de pulsbreedte. De motor krijgt altijd zijn volledige vermogen, alleen krijgt hij dit gedurende een langere of kortere tijd. Doordat hij altijd zijn volle vermogen krijgt, zal de motor ook bij lagere toerentallen veel kracht hebben. Om het juiste toerental in te kunnen stellen moet de regelaar van de boormachine worden vervangen door een potmeter. Dit soort regelingen zijn ook kant en klaar te koop en werken met een NE555 en een Mosfet.

Verder is het nodig om een draairichtingschakelaar aan te schaffen (dit is een 2x omschakelaar die de polariteit van de rolbrugmotor omdraait) en een druktoets met maakcontact om de brug te starten.

Deze video is nog van de scannereenheid zonder positiebepaling. Dit is hem dus niet geworden omdat alles plastic is en eigenlijk iets te slap.

Wat ook nog een uitdaging kan zijn, is onderdelen van de printer gebruiken waarmee voorheen de printerkop werd bestuurd om daar nu de brug mee te positioneren. Dit kan op verschillende manieren. De scanner is voorzien van een pulsgever en de printer is voorzien van een soort lint waarmee de positie wordt bepaald. Door nu een schakeling te kopen of te ontwerpen die pulsen kan tellen, kun je de rolbrug zeer nauwkeurig laten stoppen. De printer zet namelijk nooit een dot verkeerd. Een andere mogelijkheid is de stuurelektronica intact te laten en via software de printerkop aan te sturen. Het ombouwen met een bel vervalt dan. Dit is echter voor mij nu nog een (rol)brug te ver.”

Vind je dit een gaaf project? Laat het Henny weten: klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed. Heb jij ook een tof DIY project en wil jij hierover bloggen? Mail de redactie!

Het bericht H0-rolbrug van je afgedankte printer of scanner verscheen eerst op Mancave.

Het is weer Valentijnsdag. Een mancaver wil zijn vriendin dan natuurlijk graag verrassen met een origineel cadeau in plaats van een ontspan-pakket van een grote drogisterij. Vrouwen en spiegels gaan goed samen, moet deze blog-het-zelver gedacht hebben toen hij met het idee voor zijn Infinity Mirror kwam.

“Dit jaar wil ik mijn vriendin verrassen met een origineel cadeau. Ik heb een Infinity Mirror gemaakt met daarin een boodschap voor haar. Ik heb twee fotolijstjes gehaald, eentje met een barokrand en een simpele vierkante met dezelfde afmetingen. Tussen de twee spiegels zit een LED-strip die het perspex plaatje oplicht. De verschillende kanalen worden apart aangestuurd door middel van een Arduino met wat elektronica, die klaarstaan op mijn breadboard.

Hieronder het resultaat tot nu toe. Tegen de tijd dat dit artikel online komt, hoop ik de printplaat geëtst en behuisd te hebben. Ook moet ik nog even de spiegelfolie wat netter op een glasplaatje zetten, dan ziet het er nog strakker uit.

Benodigdheden

• Arduino
• RGB LED-strip
• 2 fotolijstjes
• spiegel
• spiegelfolie
• acryl/perspex plaatje

Schema Infinity Mirror

Dit is het schema van de Infinity Mirror die ik van tevoren heb gemaakt.

Hopelijk vinden jullie het wat en brengt het iemand op een idee voor Valentijnsdag volgend jaar. De foto’s doen het echt resultaat overigens geen recht: in het echt is nog veel strakker.”

Vind je dit een gaaf project? Laat het deze mancaver weten: klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed. Heb jij ook een tof DIY project en wil jij hierover bloggen? Mail de redactie!

Het bericht Infinity Mirror met een persoonlijke boodschap verscheen eerst op Mancave.

Filmen met je smartphone levert vaak crappy onstabiele beelden op. Het brilstatief van Berto lost dit probleem op en laat je bovendien gemakkelijk handsfree filmen in ‘first person view’. In deze blogpost legt Berto uit hoe je eenvoudig zo’n statief maakt.

“Wil je op een eenvoudige manier handsfree opnames maken met je smartphone camera dan is dit telescoopstatief, verbonden aan een leesbril, misschien de oplossing. Dit project maakte ik in een uur en de kosten zijn ongeveer 10 euro. De afstand van het scherm tot de ogen is verstelbaar. De handen zijn vrij om het menu te bedienen of dingen te maken voor de cameralens. De video-opnames van de smartphone gaan vloeiend bij rustige hoofdbewegingen. Het enige wat gemaakt moet worden, zijn twee houdertjes aan de telescopen om de smartphone in te klemmen. Een elastiek klemt deze vast aan de mobiel. Een leesbril is voor de meeste mensen nodig om op korte afstand het scherm scherp te zien.”

Berto doet het voor

In dit filmpje laat Berto kort zien hoe het brilstatief werkt en hoe het gemaakt is. De bouwplannen kun je rustig nalezen op Instructables.

Ruimte voor verbetering

“Mijn eerste ervaring met het brilstatief was zeker positief. Ik kon soepel pan- en tilt-bewegingen maken met mijn hoofd zonder dat de beelden schokkerig werden. Ook kon ik mijn telefoon makkelijk bedienen zonder de bril af te zetten. Het prototype moet ik nog wel een beetje finetunen. Het mag nog wel iets comfortabeler, want het statief drukt een beetje te veel op de neus.

Vind je dit een gaaf project? Laat het Berto weten: klik op “like/vind ik leuk” en geef ‘m een G+je! De blog-het-zelver van het project met de meeste likes/plusjes wint €50,- Conrad-shoptegoed. Heb jij ook een tof DIY project en wil jij hierover bloggen? Mail de redactie!

Het bericht Berto’s brilstatief voor smartphones verscheen eerst op Mancave.